"افسانه سادات لاریمی" مجری طرح در گفت و گو با پایگاه خبری پژوهشگاه نیرو اظهار داشت: روش سنتی تبدیل آب خام به آب نرم موجود در نیروگاه (استفاده از کلاریفایر و تزریق مواد شیمیایی فریک کلرید و آهک) کارایی مطلوبی نداشت و منجر به خوردگی شدید و تحمیل هزینه سالانه 90 میلیارد تومان و هدر رفت آب (بلودان) به میزان 50 مترمکعب بر ساعت می‌شد.
وی افزود: در روش جدید پیشنهادی توسط مجید قهرمان افشار عضو هیئت علمی پژوهشگاه نیرو، بلودان به 25 مترمکعب بر ساعت کاهش یافته و کاهش 77 میلیارد تومانی هزینه سالیانه نیروگاه را به دنبال داشته است.
"مجید قهرمان افشار" مدیر این طرح نیز گفت: در روش نوین سیستم کلاریفایر قدیمی حذف شده و تزریق مواد نوین (آنتی اسکالانت، آنتی کروژن و بیوساید) جایگزین آن شده است.
وی خاطرنشان کرد: در بحث بررسی هزینه‌ها، میزان هزینه‌های سالانه حفظ کلاریفایر برابر 36 میلیاردتومان و هزینه‌های اعمال رژیم شیمیایی جدید در حدود 14 میلیارد و 300 میلیون تومان است؛ در نتیجه اعمال تغییر رژیم شیمیایی و حذف کلاریفایر 40 درصد کاهش هزینه‌ها را به دنبال دارد.
قهرمان‌افشار خاطرنشان کرد: خوردگی فلزات پدیده مخرب و هزینه آفرینی است که همه ساله موجب هدر رفت مبالغ هنگفتی از سرمایه کشورها می‌شود و صنعت برق در نیروگاه‌ها به طور گسترده‌ای با پدیده خوردگی مواجه است.
به گفته وی، کاهش خسارات ناشی از خوردگی در چرخه آب- بخار نیروگاه‌ها یکی از مهمترین وظایف بهره‌برداری این مجموعه‌ بوده که وظایف بهره‌برداری این پروژه بر عهده گروه شیمی نیروگاه منتظر قائم به مدیریت نعمت حبیبی و کارشناسی محمدرضا عظیمی است.
قهرمان‌افشار گفت: امروزه حدود یک پنجم از خسارات ناشی از خوردگی در صنایع، مربوط به خوردگی میکروبی است که در سال‌های اخیر توجه فراوانی به آن معطوف شده است.